Anton Çehov ''En kötü karar bile kararsızlıktan iyidir'' derken elbet ki boş konuşmamış.Bir karar almadan önce o kararı sorgulamak,kararın sonucunu düşünmek ve o kararı almak için doğru bir zaman dilimi olup olmadığının gel gitliğiyle kendimizi tüketmekten başka ne yapıyoruz(?)İnsan,karar vermek için düşündüğü zamanın çoktan geçtiğini en sonunda algılıyor ve sonucunda kendini tükettiğiyle kalıyor.Bu noktaya gelmektense o an içinden geleni yapmak kötü bir karar dahi olsa tercih edilebilir bir durum.
Bunun için önce cesaret edeceksin sonra beynini bir akbaba gibi yiyen soruları,hayatını örüp seni içine hapseden o duvarları hatta gerekirse küçük dağları ben yarattım duruşunu bile yıkacaksın.Geriye dönüp baktığında bomboş bir sayfa görmektense içinden gelerek yazdığın mutsuz sonla biten bir masal bile olsa senin eserin olacak.Seni yaşama çeken her şeyin ne denli iffetli olduğunu anlayacaksın. Üzgünüm Mevlana,eğer gerekirse dibini görmediğin suya dalmalısın da… Belki başta boğulcaksın sonra suyun yüzeyine çıkmak için çırpınacaksın,böylelikle kendini daha da dipte bulacaksın,bu durumda iki ihtimalin olacak.Ya suyun dibini artık görmüş olan cesedini orda bırakıp ruhunla yeni bir hayata başlayacaksın ya da ''Tamam,ölüyorum'' diyerek kendini artık suya teslim ettiğinde su seni yukarıya doğru kaldıracak ve kurtulacaksın.
Gizem Yılmaz
Habermark
Anasayfa
